“Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı Beştepe’ye nicelik değil nitelik taşıyacak” yazımın üzerine, epeyi arayan oldu.   Birilerinin kulakları çok çınlatıldı.   “Lafın tamamı aptal söylenir hele sen, yine de söyle! Niteliğin adını koy!”   Koyalım bari!   Gaziantep’in kağıt üzerinde 12 milletvekili var. Ümit Özdağ’ı ihraç edersek, kaldı mı sana 11 milletvekili.   Bir başka deyişle, kağıt üzerinde MHP’nin bir milletvekili varken, şimdi yok.   CHP’nin 2 milletvekili…   AK Parti’nin 8 milletvekili…   12 veya 11 ismi alt alta yazalım…   Karşılarına da unvanlarını koyalım…   Sonuç?   MHP yok!   CHP, var da yok!   AK Parti’de 2 bakan ve 6 milletvekili…   Var da yok diyeceğim isimleri bir çırpıda yazarım…   Gönül koyarlar… Kızarlar… Küserler…   Bir şey değiştirir mi?   Dün Fatma Şahin vardı… Bugün Fatma Şahin’i dolduran bir kadın vekil var diyebilir misiniz?   Ona da “var da yok” deyip, geçelim…   Hele hele cemaziyelevvelin bildiklerimiz var ki, tam bir hayal kırıklığı…   İlmi siyasette bir yere kadar be, kardeşim!   Memleketin hangi ali menfaatinde varsınız?   Filleri zücaciye dükkanına sürmekten korkmayanları gördükçe, halen daha fincancı katırların yularını sıkı sıkı tutanları görmek baydı.   Seçimden seçime tüm şirinlikleriyle arz-ı endam edişleri de artık hiç kimse yemiyor.   Cumhurbaşkanı da yemiyor.   Yemez! Yerse, Beştepe’yi bir daha zor göreceğini çok iyi biliyor.   O halde bana Şamil Tayyar gibi gelin!   Korkmadan! Kafasının arkasında başka başka ajandaları olmadan gel!   Öyle bir gel ki; helal olsun desinler!   Öyle bir gel ki; her daim seninleyiz desinler!   Öyle bir gel ki; beraber yürüyeceğiz bu yolları diyecek yoldaşların olsun!   Şimdi diyeceksin ki… Şamil Tayyar ile bir hukukun olduğu için böyle yapıyorsun!   Yapma!   Şamil Tayyar’ın aldığı risklerin binde birini aldığınızı söyleyin, laflarımı harf harf yutacağım.   Şimdi bile bile lades olmayalım.   Yalansa yalan deyin!   Süleyman Oğuz’un yanında saf durduğunuz da o yalnız bir vekildi.   İnandığınız doğrular uğruna, AK Parti’nin ağır abilerini hiç karşınıza alabildiniz mi?   O, aldı!   Bugün yine aynı Donkişot mücadelesini veriyor.   Peki sizler neredesiniz?   O mücadele verdiği kişilerle aynı fotoğraf karesine girmekten başka ne yaparsınız?   Siz o pozu verirken…   O, Beştepe’de Cumhurbaşkanı ile aynı masa da veya karşılıklı koltuklarda poz veriyor.   Fark burada…   Sözünün bir ağırlığı… Duruşunun bir karşılığı var.   Çok uzağa gitmeye gerek yok.   Evvelden bir Mahmut Durdu vardı… Belediye Başkanlığı seçimlerinde istifa restiyle kaybedenler kulübüne adını yazdırdı.   Bugün, İslâhiye ve Nurdağı’nda Şamil Tayyar’ı sorun!   Eyyamcılık yapmadan, seçmene sözünü esirgemeden… Seçmenin restine rest diyerek AK Parti’yi bu iki ilçede birinciliğe taşıdı.   1 Kasım seçimlerinde Şamil Tayyar, ne demişti?   Bir ayağım Demokrasi Meydanı’nda , diğer ayağım İslâhiye ve Nurdağı başta olmak üzere Gaziantep’in ilçelerinde olacak… Ankara’yı da es geçmiyor. O ayak Ankara’dan da geri durmuyor.   Resmi ikametgâhı Ankara olmasına rağmen her hafta Gaziantep’te olan bir vekil var. Gaziantep, İslâhiye, Nurdağı ve Ankara arası mekik dokuyor.   Bilmem Gaziantep ikametgâhlar için bu bir şey ifade ediyor mu?   Her memleket meselesinde aranan o…       Gaziantepspor için kapısı çalınan o…   Diğer partilerde bile Şamil Tayyar sempatisi her geçen gün artıyor.   Oy vermese de… sevmese de… takdir görüyor…   Yine diyorum…   Makam ve mevki bir yere kadar….   Biz sizin cemaziyelevvellerinizi de biliriz.   Geleceksiniz Şamil Tayyar gibi gelin!   Beştepe’nin yolu ancak böyle böyle kolaylaşır.