27 yıl, dile kolay 27 yıl... Yani, 1989-90 sezonu... 2. Lig'de şampiyon olup, o zaman 1. Lige çıktığımız sezon. O yıllarda daha çocuktum, Kamil Ocak'ın maliye tarafı kale arkasının müdavimi olarak... Dün gibi hatırlıyorum o günleri. Mersin deplasmanını, evimizdeki Petrol Ofisi zaferi, karlar altındaki Şekerspor, mucizevi Diyarbakırspor maçı, olaylı Şanlıurfaspor galibiyeti... Daha neler neler... Ve 27 yıl sonra bugün... Geldiğimiz yere döndüğümüz gün... Nasıl ki, 27 yıl önce o tarihi ana şahitlik etmişsem, şimdi de tarihe tanıklık ediyorum. Terk fark var... O gün keyifliydik, sevinçten ağlıyorduk, kendimizden geçmiştik... Şimdi ise üzülüyoruz. Ama, ne ağlayan, ne kahrolan var... Küme düşmeye alıştırılmışız maalesef. Baksanıza, bir futbol mucizesi olmazsa küme düşmüşüz, ama ne oldu diyen yok... Hani ağlayan, yere yatan, bayılan, kendinden geçen topçu, hani taraftar, hani yönetici, hani kent... Hatta, takım küme düşmüş, bizim topçular Galatasaraylı takım arkadaşlarından forma alma derdinde. Bu ne vurdumduymazlık, bu ne pişkinlik, bu ne ruhsuzluk... Sadece, bittik deyip üzülenler, o kadar... Durun, ne bitmesi... Bu daha iyi günlerimiz... Küme düşmek, Gaziantepspor için maalesef dibe vurmak değil. Keşke öyle olsa... Çünkü, her dibe vurmanın, bir kalkışı vardır... Ama, bizim için dip noktası maalesef bu değil... Bu daha zor günlerin başlangıcı... Gaziantepspor için öyle kötü günler, öyle zor günler geliyor ki... Sadece bir örnek vereyim... Çaykur Rizespor, belki de Beşiktaş maçına sahaya çıkartacak futbolcu bulamayacağız, U-21 ile sahada olacağız... Bunu yazın bir köşeye ve pazartesiden itibaren olacakları tek tek izleyin... Aylardır para alamayan, tüm alacakları için ötelenen ve sezon sonuna gün verilen futbolcuların büyük çoğunluğunun, bugünden itibaren alacaklarını tahsil etmek için federasyonun yolunu tutacağını sağlam kaynaklardan duydum. Neredeyse tamamı boşa düşecek... 1. Lig'de yeni sezona, belki transfer yasağı, belki eksi puanlarla başlayacağız... Bakın UEFA lisansından falan bahsetmiyorum... Borçları falan söylemedim daha... Sadece, alacakları bulunan futbolcularla yaşayacağımız sorunların birazını yazdım... Sorunlar o kadar çok ki, neresinden tutsan elinde kalıyor... Kayyum atandığını bile görebiliriz, ki şehirdeki herkesin ortak beklentisi bu... Dedim ya bu daha iyi günlerimiz, neler göreceğiz neler... Hele bir bekleyelim derim...