Şamil Tayyar’a öz yurdunda parya çektirenler
O’nun üzerini çizdiler
Ağzıyla kuş tutsa, artık mümkünü yok.
Hatta siyasi mevta diyenler bile çıktı.
Ama O, dönüşü muhteşem yaptı.
Gelmez denilen geldi, dönmez denilen döndü…
Keser döndü, sap döndü, hesap döndü…
O, mevta diyenlerin yüzlerini hassaten görmeyi çok isterdim.
Bu, öyle bir dönüş ki…
AK Parti’ye değil, hep bana Rab bana diyenlere çok sıkı kapak oldu.
Kim bunlar mevzusuna hiç girmeyeceğim… Onlar, kendilerini çok iyi biliyor.
Bunlar, Şamil Tayyar’ın varlığının dayanılmaz ağırlığını kaldıramayanlar.
Bunlar… CHP’nin Adayı Bayram Yılmazkaya’dan dolayı Araban ve Yavuzeli’nde “biteriz” butonuna basanlar, acil koduyla milletvekili aday listesinde revizyon yaptıranlar…
Bunlar… Aynı listede Şamil Tayyar’ın olmadığını gördüklerinde üç maymunu oynayanlar…
Bunlar… “Oh be! Nihayet Şamil’den kurtulduk” diye zil takıp oynayanlar…
Bunlar… Hüseyin Çelik’i büyük kongre delegesi yazmayı akıl ederken… Kendi memleketinin çocuğu Şamil Tayyar’ı delege olarak yazmayı akıl edemeyenler.
Unutanlara, unutmuş gibi yapanlara bir parantez açmak gerekirse;
Şamil Tayyar, kendi tabiriyle AK Parti’nin bordo berelisiydi…
Dava arkadaşları dahi olmak üzere, valisi, kendi partilisi belediye başkanı, FETÖ’cü polis müdürünün yanında saf tutarken…
O, tek başına kalsa da mücadelesinden vazgeçmedi.
15 Temmuz’un ayak seslerini 7 ay öncesinden aldı…
Tüm uyarılarına rağmen sesi, Beştepe’nin kalın duvarlarında sadece eko yaptı.
15 Temmuz hain darbe kalkışması gelip çattığında…
Meydanlara inen, tankların üzerine çıkan yine O idi…
Tek tek mevzulara değinecek değilim…
Sadece şu kadarını diyeyim; ne dediyse, çıktı…
Ofsayda hiç düşmedi. Zaman O’nu hep haklı çıkardı…
Milletvekilliğinden kaydını düşürdüklerinde…
Ne attı ne tuttu…
Ne de ajitasyon yaptı.
Ama hiçbir zaman Reis ile iplerini koparmadı.
Belki gönül kırıklıkları yaşadı ama küsmedi…
Milletvekili unvanının önüne eski ibaresi koyulması, halkın nazarındaki Şamil Tayyar imajını hiç değiştirmedi.
Gelmese de gitmese de bu hiç değişmedi.
Gelmek çok istedi, laf ve söz olur diye gel(e)medi.
Ama geldiğinde gördü ki halk, aynı halk.
Eski vekil demediler, sevgi ve saygıdan kusur etmediler.
Zaman zaman Beştepe’ye çıktı…
Reis’i ile hoş sohbetleri oldu….
Dışarıdan bir AK Partili olarak gözlemlerini bir rapor haline getirerek, en üst makam kimse O’na sundu.
Reis ve AK Parti ile bağını hiç koparmadı.
En az 3 medya kuruluşundan gelen cazip teklifleri geri çevirdi.
‘Deva’ bizde, bize gel diyenlere…
‘Gelecek’ bizde, bize gel diyenlere dönüp de ‘yüz’ vermedi.
“Kasabın oğlunu milletvekili yapınca iyi, yapmayınca kötü mü? Bunu benden asla duyamayacaksınız. Reis’i seviyorum. Benim safım her daim Reis’in yanı” deyip, noktayı koydu.
Galiba Şamil Tayyar farkı, işte tam burada kendini gösteriyor.
Antep’in ekmeği tuzsuz olur.
Antep’in ekmeğinden olacak ki…
Şamil Tayyar, ekmeğinin tuzu olmadığını yaşayarak gördü.
Şamil Tayyar’ın sayesinde makam ve mevki sahibi olanlar, onu çok ama çok üzdü…
Şamil Tayyar’ın MKYK’ya seçileceğini yaklaşık bir aydır biliyordum. Sık sık yaptığımız görüşmelerde bunun sinyallerini almıştım.
Kendi göbeğini ancak kendisi kesebilirdi.
Zor oyunu bozdu…
‘Bak bak’ hele!!!
Birilerinin Hüseyin Çelik’leri MKYK’de görme hayalleri mi vardı?
Hülasa…
Şamil Tayyar, MKYK’ya seçildi.
Doğup büyüdüğü Gaziantep’ten değil, İstanbul’dan seçildi.
Lafın tamamı aptala söylenir.
Anlayan anladı.
O’nun üzerini çizdiler
Ağzıyla kuş tutsa, artık mümkünü yok.
Hatta siyasi mevta diyenler bile çıktı.
Ama O, dönüşü muhteşem yaptı.
Gelmez denilen geldi, dönmez denilen döndü…
Keser döndü, sap döndü, hesap döndü…
O, mevta diyenlerin yüzlerini hassaten görmeyi çok isterdim.
Bu, öyle bir dönüş ki…
AK Parti’ye değil, hep bana Rab bana diyenlere çok sıkı kapak oldu.
Kim bunlar mevzusuna hiç girmeyeceğim… Onlar, kendilerini çok iyi biliyor.
Bunlar, Şamil Tayyar’ın varlığının dayanılmaz ağırlığını kaldıramayanlar.
Bunlar… CHP’nin Adayı Bayram Yılmazkaya’dan dolayı Araban ve Yavuzeli’nde “biteriz” butonuna basanlar, acil koduyla milletvekili aday listesinde revizyon yaptıranlar…
Bunlar… Aynı listede Şamil Tayyar’ın olmadığını gördüklerinde üç maymunu oynayanlar…
Bunlar… “Oh be! Nihayet Şamil’den kurtulduk” diye zil takıp oynayanlar…
Bunlar… Hüseyin Çelik’i büyük kongre delegesi yazmayı akıl ederken… Kendi memleketinin çocuğu Şamil Tayyar’ı delege olarak yazmayı akıl edemeyenler.
Unutanlara, unutmuş gibi yapanlara bir parantez açmak gerekirse;
Şamil Tayyar, kendi tabiriyle AK Parti’nin bordo berelisiydi…
Dava arkadaşları dahi olmak üzere, valisi, kendi partilisi belediye başkanı, FETÖ’cü polis müdürünün yanında saf tutarken…
O, tek başına kalsa da mücadelesinden vazgeçmedi.
15 Temmuz’un ayak seslerini 7 ay öncesinden aldı…
Tüm uyarılarına rağmen sesi, Beştepe’nin kalın duvarlarında sadece eko yaptı.
15 Temmuz hain darbe kalkışması gelip çattığında…
Meydanlara inen, tankların üzerine çıkan yine O idi…
Tek tek mevzulara değinecek değilim…
Sadece şu kadarını diyeyim; ne dediyse, çıktı…
Ofsayda hiç düşmedi. Zaman O’nu hep haklı çıkardı…
Milletvekilliğinden kaydını düşürdüklerinde…
Ne attı ne tuttu…
Ne de ajitasyon yaptı.
Ama hiçbir zaman Reis ile iplerini koparmadı.
Belki gönül kırıklıkları yaşadı ama küsmedi…
Milletvekili unvanının önüne eski ibaresi koyulması, halkın nazarındaki Şamil Tayyar imajını hiç değiştirmedi.
Gelmese de gitmese de bu hiç değişmedi.
Gelmek çok istedi, laf ve söz olur diye gel(e)medi.
Ama geldiğinde gördü ki halk, aynı halk.
Eski vekil demediler, sevgi ve saygıdan kusur etmediler.
Zaman zaman Beştepe’ye çıktı…
Reis’i ile hoş sohbetleri oldu….
Dışarıdan bir AK Partili olarak gözlemlerini bir rapor haline getirerek, en üst makam kimse O’na sundu.
Reis ve AK Parti ile bağını hiç koparmadı.
En az 3 medya kuruluşundan gelen cazip teklifleri geri çevirdi.
‘Deva’ bizde, bize gel diyenlere…
‘Gelecek’ bizde, bize gel diyenlere dönüp de ‘yüz’ vermedi.
“Kasabın oğlunu milletvekili yapınca iyi, yapmayınca kötü mü? Bunu benden asla duyamayacaksınız. Reis’i seviyorum. Benim safım her daim Reis’in yanı” deyip, noktayı koydu.
Galiba Şamil Tayyar farkı, işte tam burada kendini gösteriyor.
Antep’in ekmeği tuzsuz olur.
Antep’in ekmeğinden olacak ki…
Şamil Tayyar, ekmeğinin tuzu olmadığını yaşayarak gördü.
Şamil Tayyar’ın sayesinde makam ve mevki sahibi olanlar, onu çok ama çok üzdü…
Şamil Tayyar’ın MKYK’ya seçileceğini yaklaşık bir aydır biliyordum. Sık sık yaptığımız görüşmelerde bunun sinyallerini almıştım.
Kendi göbeğini ancak kendisi kesebilirdi.
Zor oyunu bozdu…
‘Bak bak’ hele!!!
Birilerinin Hüseyin Çelik’leri MKYK’de görme hayalleri mi vardı?
Hülasa…
Şamil Tayyar, MKYK’ya seçildi.
Doğup büyüdüğü Gaziantep’ten değil, İstanbul’dan seçildi.
Lafın tamamı aptala söylenir.
Anlayan anladı.
