Arsıza söz neylesin, kokmuş ete tuz neylesin…
Arsız, arsız da…
Ete gelene kadar tuz koktu beyler, tuz...
Yazınca, söz oluyor…
Yazınca, dost kapıları çalınıyor.
En hafifinden; “Ruhi, artık çok oluyor” şikayetleri yapılıyor.
Doğru! Çok oluyorum…
Size göre çok… Bana göre az bile diyorum.
Buyurun, en son sağlıktaki atamalar konusu…
Atamalar yapılamıyor.
Kırk dereden kırk su getiriliyor.
Mazeretin bini bir para…
Bu filmi, bu kaçıncı izleyişimiz.
Daha geçen ay, rektör ataması vizyondaydı.
Tüm üniversitelerin rektör atamaları yapıldı, bir tek Gaziantep Üniversitesi’ne atama yapılmadı.
Yok, o olmaz… Yok, bu olmaz… Şu mu, o zinhar olmaz.
Sanki memleketlere bir hayırları varmış gibi, beyzadelere rektör adayı beğendiremedik.
Sonuç?
Zerre katkıları olmadığı, belki de adını ilk kez duydukları biri rektör olarak atandı.
En trajikomiği de koştur koştur yeni rektöre hayırlı olsun ziyaretine, en sıkı Ali Gür’cüler gitti.
Enikonu o film vizyondan kalktı.
Şimdi vizyonda, sağlık atamaları var.
Senaryo aynı…
Aktörler aynı…
Yardımcı oyuncu ve cast seçiminde aynı sıkıntı nüksetti.
Hiç de yabancı olmadığımız sahneler.
Zırnık dahilleri olmadıkları Ümit Mutlu Tiryaki, Sağlık Müdürü olarak atandı.
Garibim daha koltuğuna oturmadan, hastane hastane dolaşmaktan korona oldu.
Hastalıktan kalkar kalmaz, başka bir hastalıklı ortamda kendini buldu.
Sağlıkta şu ekiple çalışmak istiyorum talebini arz etti.
Rektörlük atamalarında olduğu benzer bir durumun içinde kendini buldu.
Gaziantep dışında tüm şehirlerin atamaları yapıldı…
Şaşırdım mı?
Hiç, şaşırmadım… Ama Sağlık Müdürü şaşırmıştır.
Bu, nasıl şehir? “Nasıl bir ortama düştüm” diye iç geçirmiştir?
Yahu, bu sağlık sağlık…
Başka hiçbir şeye benzemez.
Kanuni’nin “Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi” sözünü hiç mi duymadınız?
Hele şu pandemi sürecinde bunun, hiç hafifletici sebebi olamaz.
MHP Milletvekili Sermet Atay dışında sesini yükselten yok.
Vaka sayısı artıyor.
Vefat sayısı artıyor.
Böylesi bulaş ortamında bunun, mazur görülecek hiçbir tarafı yok.
Bir de duydum ki cemaatler sağlık üzerinde sorti yapıp duruyormuş.
Koltuk kapmaca oynuyorlarmış.
Hala mı?
FETÖ şerefsizlerinden tam kurtulmamışken, başka bir bulaş.
Velhasıl…
Tüm bu olan bitenlere tamamen tesadüf deyip geçecek değilim.
Bunun bir adı koyulacaksa…
“At sahibine kişner” deyip, noktayı koyarım.
Arsız, arsız da…
Ete gelene kadar tuz koktu beyler, tuz...
Yazınca, söz oluyor…
Yazınca, dost kapıları çalınıyor.
En hafifinden; “Ruhi, artık çok oluyor” şikayetleri yapılıyor.
Doğru! Çok oluyorum…
Size göre çok… Bana göre az bile diyorum.
Buyurun, en son sağlıktaki atamalar konusu…
Atamalar yapılamıyor.
Kırk dereden kırk su getiriliyor.
Mazeretin bini bir para…
Bu filmi, bu kaçıncı izleyişimiz.
Daha geçen ay, rektör ataması vizyondaydı.
Tüm üniversitelerin rektör atamaları yapıldı, bir tek Gaziantep Üniversitesi’ne atama yapılmadı.
Yok, o olmaz… Yok, bu olmaz… Şu mu, o zinhar olmaz.
Sanki memleketlere bir hayırları varmış gibi, beyzadelere rektör adayı beğendiremedik.
Sonuç?
Zerre katkıları olmadığı, belki de adını ilk kez duydukları biri rektör olarak atandı.
En trajikomiği de koştur koştur yeni rektöre hayırlı olsun ziyaretine, en sıkı Ali Gür’cüler gitti.
Enikonu o film vizyondan kalktı.
Şimdi vizyonda, sağlık atamaları var.
Senaryo aynı…
Aktörler aynı…
Yardımcı oyuncu ve cast seçiminde aynı sıkıntı nüksetti.
Hiç de yabancı olmadığımız sahneler.
Zırnık dahilleri olmadıkları Ümit Mutlu Tiryaki, Sağlık Müdürü olarak atandı.
Garibim daha koltuğuna oturmadan, hastane hastane dolaşmaktan korona oldu.
Hastalıktan kalkar kalmaz, başka bir hastalıklı ortamda kendini buldu.
Sağlıkta şu ekiple çalışmak istiyorum talebini arz etti.
Rektörlük atamalarında olduğu benzer bir durumun içinde kendini buldu.
Gaziantep dışında tüm şehirlerin atamaları yapıldı…
Şaşırdım mı?
Hiç, şaşırmadım… Ama Sağlık Müdürü şaşırmıştır.
Bu, nasıl şehir? “Nasıl bir ortama düştüm” diye iç geçirmiştir?
Yahu, bu sağlık sağlık…
Başka hiçbir şeye benzemez.
Kanuni’nin “Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi” sözünü hiç mi duymadınız?
Hele şu pandemi sürecinde bunun, hiç hafifletici sebebi olamaz.
MHP Milletvekili Sermet Atay dışında sesini yükselten yok.
Vaka sayısı artıyor.
Vefat sayısı artıyor.
Böylesi bulaş ortamında bunun, mazur görülecek hiçbir tarafı yok.
Bir de duydum ki cemaatler sağlık üzerinde sorti yapıp duruyormuş.
Koltuk kapmaca oynuyorlarmış.
Hala mı?
FETÖ şerefsizlerinden tam kurtulmamışken, başka bir bulaş.
Velhasıl…
Tüm bu olan bitenlere tamamen tesadüf deyip geçecek değilim.
Bunun bir adı koyulacaksa…
“At sahibine kişner” deyip, noktayı koyarım.
