Eskiden ne güzel âdetlerimiz varmış. Yardıma ihtiyaç duyanla, yardım edenin birbirini görmeden, tanımadan yardımlaşırlarmış. Bunlardan ‘’Ekmek Askıda’’ geleneği, çeşitlenerek günümüze kadar gelmiş. ‘’Sadaka Taşı’’ , ‘’Borç defterini silme’’, ‘’Erzak yardımı’’ daha neler neler. Hepside insanın içini ısıtan, ruhunu ferahlatan şeyler. Ramazanda iftar davetleri ve ‘’Diş Kirası’’ gelenekleri ise ibadetle eğlencenin karması.
‘’EKMEK ASKIDA’’ GELENEĞİ DEVAM EDİYOR
Yardımlaşmanın en eskilerinden biri ‘’Ekmek Askıda’’ geleneği. Çok şükür ki biz buna yetiştik. Şimdi İzmir’de bütün fırınlar, hatta belediyenin ekmek satış büfeleri bile bu geleneği uyguluyor. Yardımın en basiti, ama en etkilisi.
Düşünsenize, ekmek fırından yeni çıkmış , mis gibi kokuyor. O mübareğin kokusunu da hiçbir şey tutmaz hani ! O kokunun çektiği aç bir insan, fırına yaklaşıyor ve ‘’Askıda ekmek var mı ? ‘’ diye soruyor. Daha önce ekmek alanların parasını ödeyip, yardım olarak bıraktıklarından. Cevap her zaman ‘’Evet. Kaç tane istersiniz ?’’ oluyor. Daha öncesinde kimse bırakmamış olsa da, fırıncı biliyor ki, biraz sonra bir hayırsever gelecek ve bu ekmeklerin parasını verecek.
İhtiyaç sahibinin en temel ihtiyacı böylece karşılanmış oluyor.
MANAVLARIN DA ASKISI VAR
Şimdi manavlarda ve marketlerin sebze-meyve reyonlarında bir başka güzellik başladı. Sebze ve meyvelerin yan tarafında ya da karşısında, kasaların içine bir miktar sebze-meyve bırakılıyor. İhtiyaç sahipleri çok cüzi bir fiyatla veye ücretsiz olarak, oradan ihtiyaçlarını karşılıyor. Kasaların üzerine , insanlar çekinmesin diye, ‘’Ücretsizdir. Alabilirsiniz’’ yazıyor.
…Ve askının onlarca çeşidi.. Hastalar için reçete bedellerinden tutun da ev eşyalarına kadar. Ev eşyalarını değiştirenler, eskilerini çöp konteynerlerinin yanına koyuyor. Belediye bunları araçlarla alıp tamir edip boyuyor. İhtiyaç sahipleri de belediyeden ücretsiz olarak alıyor.
HAYIRSEVERLER, BAKKALLARDAKİ BORÇLARI SİLDİ
Geçtiğimiz aylarda, bakkal defterlerindeki borçları ödeme geleneği yoğun şekilde uygulandı. İzmir ve çevresinde hani o bakkal amcalar var ya ; mahallemizin köşesinde, her istediğimizi alıp , deftere yazdırdığımız, rakamlar büyüdükçe de ödeyemediğimiz. İşte o defterler gizli hayırseverler tarafından satın alındı. Hem iflas etmek üzere olan bakkallar, hem de borç sahipleri kurtuldu.
SADAKA TAŞLARI ARTIK YOK
Bizden de yaşlı olanların anlattıkları ‘’Sadaka Taşları’’ maalesef artık yok. Onlara da insanlar gizlice sadakalarını koyarlar, ihtiyaç sahipleri de ihtiyacı kadar alırmış. Şimdi bunlara benzer, daha sistemli olarak ihtiyaçların karşılandığı ‘’Türk Eğitim Vakfı’’ ve benzeri kurumlar var. İzmir’e özel, İzmir’in belleği Sancar Maruflu’nun yıllardır başkanlığını yürüttüğü dernekler gibi.
Bir de bunların tam tersi, neredeyse davul zurna çalarak, arkasına taktığı çocukları, bir mağzadan giydiren; poz poz fotoğraflar çektiren hayırseverler (!)
ERZAK YARDIMI
Erzak yardımlarının bu sene de devam edeceğini sanıyorum. Bunda da dağıtım, yine sessiz sedasız ; gerçek ihtiyaç sahipleri bulunarak yapılır dilerim.
Pandemiden dolayı, bu sene iftar çadırlarının olmayacağını tahmin ediyorum. Tabi, iftar davetleri de. Pandemi olmasa ne güzel olurdu o iftar sofraları. Bir de o ‘’Diş Kirası’’ âdeti yok mu ! Davetlilerin hem karnını doyurup, hem de ceplerini doldurma. İnsanları incitmeden yardım etmenin ne güzel yöntemleri. Davetten karnı tok, sırtı pek çıkmak ne güzel…
Güzelliklerin daha çok hatırlandığı bir aya giriyoruz.İnsanların iyiliklerle yarışacağı; hiç kimsenin, bir başkasının kalbini kırmayacağı, sevginin-saygının herşeyden öncelikli olacağı bir ay, HOŞGELDİN RAMAZAN
‘’EKMEK ASKIDA’’ GELENEĞİ DEVAM EDİYOR
Yardımlaşmanın en eskilerinden biri ‘’Ekmek Askıda’’ geleneği. Çok şükür ki biz buna yetiştik. Şimdi İzmir’de bütün fırınlar, hatta belediyenin ekmek satış büfeleri bile bu geleneği uyguluyor. Yardımın en basiti, ama en etkilisi.
Düşünsenize, ekmek fırından yeni çıkmış , mis gibi kokuyor. O mübareğin kokusunu da hiçbir şey tutmaz hani ! O kokunun çektiği aç bir insan, fırına yaklaşıyor ve ‘’Askıda ekmek var mı ? ‘’ diye soruyor. Daha önce ekmek alanların parasını ödeyip, yardım olarak bıraktıklarından. Cevap her zaman ‘’Evet. Kaç tane istersiniz ?’’ oluyor. Daha öncesinde kimse bırakmamış olsa da, fırıncı biliyor ki, biraz sonra bir hayırsever gelecek ve bu ekmeklerin parasını verecek.
İhtiyaç sahibinin en temel ihtiyacı böylece karşılanmış oluyor.
MANAVLARIN DA ASKISI VAR
Şimdi manavlarda ve marketlerin sebze-meyve reyonlarında bir başka güzellik başladı. Sebze ve meyvelerin yan tarafında ya da karşısında, kasaların içine bir miktar sebze-meyve bırakılıyor. İhtiyaç sahipleri çok cüzi bir fiyatla veye ücretsiz olarak, oradan ihtiyaçlarını karşılıyor. Kasaların üzerine , insanlar çekinmesin diye, ‘’Ücretsizdir. Alabilirsiniz’’ yazıyor.
…Ve askının onlarca çeşidi.. Hastalar için reçete bedellerinden tutun da ev eşyalarına kadar. Ev eşyalarını değiştirenler, eskilerini çöp konteynerlerinin yanına koyuyor. Belediye bunları araçlarla alıp tamir edip boyuyor. İhtiyaç sahipleri de belediyeden ücretsiz olarak alıyor.
HAYIRSEVERLER, BAKKALLARDAKİ BORÇLARI SİLDİ
Geçtiğimiz aylarda, bakkal defterlerindeki borçları ödeme geleneği yoğun şekilde uygulandı. İzmir ve çevresinde hani o bakkal amcalar var ya ; mahallemizin köşesinde, her istediğimizi alıp , deftere yazdırdığımız, rakamlar büyüdükçe de ödeyemediğimiz. İşte o defterler gizli hayırseverler tarafından satın alındı. Hem iflas etmek üzere olan bakkallar, hem de borç sahipleri kurtuldu.
SADAKA TAŞLARI ARTIK YOK
Bizden de yaşlı olanların anlattıkları ‘’Sadaka Taşları’’ maalesef artık yok. Onlara da insanlar gizlice sadakalarını koyarlar, ihtiyaç sahipleri de ihtiyacı kadar alırmış. Şimdi bunlara benzer, daha sistemli olarak ihtiyaçların karşılandığı ‘’Türk Eğitim Vakfı’’ ve benzeri kurumlar var. İzmir’e özel, İzmir’in belleği Sancar Maruflu’nun yıllardır başkanlığını yürüttüğü dernekler gibi.
Bir de bunların tam tersi, neredeyse davul zurna çalarak, arkasına taktığı çocukları, bir mağzadan giydiren; poz poz fotoğraflar çektiren hayırseverler (!)
ERZAK YARDIMI
Erzak yardımlarının bu sene de devam edeceğini sanıyorum. Bunda da dağıtım, yine sessiz sedasız ; gerçek ihtiyaç sahipleri bulunarak yapılır dilerim.
Pandemiden dolayı, bu sene iftar çadırlarının olmayacağını tahmin ediyorum. Tabi, iftar davetleri de. Pandemi olmasa ne güzel olurdu o iftar sofraları. Bir de o ‘’Diş Kirası’’ âdeti yok mu ! Davetlilerin hem karnını doyurup, hem de ceplerini doldurma. İnsanları incitmeden yardım etmenin ne güzel yöntemleri. Davetten karnı tok, sırtı pek çıkmak ne güzel…
Güzelliklerin daha çok hatırlandığı bir aya giriyoruz.İnsanların iyiliklerle yarışacağı; hiç kimsenin, bir başkasının kalbini kırmayacağı, sevginin-saygının herşeyden öncelikli olacağı bir ay, HOŞGELDİN RAMAZAN
