Türkiye kararını veriyor.
Tamam mı… Devam mı?
Tamam derse; “Evet” diyecek.
Devam derse; “Hayır” verecek…
Hangisi zor?
Evet demek mi, hayırda hayır aramak mı?
27 gün sonra bunun cevabını alacağız.
Ben, cevabımı çoktan verdim.
Bugün verilmiş bir karar değil…
Rahmetli Turgut Özal, ilk kez başkanlık sisteminden söz ettiğinde, o gün bugündür benim cevabımın hep “Evet” ti…
Bu hiç değişmedi…
Ne Erdoğan için… Ne Ak Parti için…. Ne de MHP için değil…
Ülkem için…
Devletim için…
Milletim için…
EVET… EVET… EVET…
Tarihten gelen bir “EVET”
Alpaslan’dan… Fatih’ten… Kanuni’den… Abdülhamit’ten gelen bir “EVET”
Onlar, devletin bekası için öz kardeşlerinden vazgeçti…
Devlette ikirciklik… çift başlılık olmaz dediler…
Türk’ün örfü … töresi bu “EVET” de barınıyor.
Bu ülke, koalisyonlarda çok çekti.
Ekonomik ve siyasi çok krizler yaşadı…
İstikrar ve büyümeyi ise tek partili iktidarlarda sağladı.
Türkiye, Turgut Özal ile Cumhuriyetin kuruluşundan tam 66 yıl sonra ilk kez sivil cumhurbaşkanı ile tanıştı.
Özal ile başlayan süreçte de cumhurbaşkanı ile başbakanlar zaman zaman sistemi tıkayan fikir ayrılıklarına düştü.
Hiç uzatmayacağım…
CHP, tabii ki “Hayır” diyecek…
Sadece koalisyonlarla iktidar olma şansı vardı…
“EVET” ile o tek şansı da elinde gidecek…
HDP’nin “Hayır”ının Kandil’de aramak gerek.
Nereden çıktığı malum Meral Akşener , “Hayır”ını alsın başına çalsın…
Onlarca kameraların önünde kocasını azarlayarak “babanı da alda git” diyen birine nasıl ülkücü diyebilirim?
Çakma Asena bile olamaz.
Ümit Özdağ’ın” hayır”ından hayır mı beklenir?
İstihbaratı ne kadar milliyse, “hayır”ı da o kadar milli(!)
Bir tek Yusuf Halaçoğlu beni şaşırttı…
Türk tarihi profesörünün “hayır”ını anlamakta güçlük çekiyorum.
Velhasıl
27 gün kaldı…
Türkiye, 17 Nisan sabahı “evet”le uyanmasına uyanacak ama istiyorum ki;
Bu “EVET” güçlü bir “EVET” olsun
