Olur... Bizim atalarımız Çanakkale’de, Türkiye’deki insanların ataları Mağusa’daki esir kamplarında toprağa düşmüşse olur.
Aynı cephede tetik çekmişseniz, aynı ruhla savaşmış, aynı duyguyla kol kola tutunmuşsanız olur.
Aradaki bu tarihsel manevi bağdan ders alması gerekenlerin sayısının azımsanmaması gerektiğini düşünüyorum.
18 Mart Çanakkale Zaferi aslında sadece ve sadece Türkiye’yi ilgilendiren bir destan değil.
Her ne kadar kuru bir tarih bilgisi olarak ezberimizde tutuyor olsak da Çanakkale Zaferi’nde bizim de, yani Kıbrıslı Türklerin de kanı var.
Osmanlı ordusunda şehit olanlar ile Kıbrıslı Türk şehitlerin sayısını kıyaslamak tabii ki mümkün değil.
Mesele, Anadolu’nun başı dara düştüğünde gönüllü bir şekilde Çanakkale’ye, daha doğrusu ölüme gözünü kırpmadan giden Kıbrıslı Türklerin varlığı...
Baf’ın Finike köyünden Salih Zeki (İğnegöl) ve Şehidoğlu Ailesi’nin dedeleri Makri (Uzun) Hasan gibi pek çok Kıbrıslı Türk’ün önce Çanakkale’ye, ardından da Milli Mücadele’ye katıldıklarını biliyor muydunuz?
Bu nasıl bir birlik ve dayanışma ruhudur gerçekten insan duygulanıyor.
Kıbrıs Amerikan Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Ulvi Keser’in Bilim ve Ütopya Dergisi’nde yayınlanan ‘Kıbrıs’ta Çanakkale Savaş Esirleri’ başlıklı makalesi, İngilizlerin Çanakkale’deki Türk savaş esirlerini Kıbrıs’taki kampa nasıl doldurduğu ve o günleri oldukça çarpıcı bir dille anlatıyor.
Ulvi Keser Hoca, Gazimağusa’daki Çanakkale Şehitliği’nde bulunan ve kamplarda hayatını kaybeden; isim ve mezarları bilinen 33, sadece isimleri bilinen ancak mezarları bulunamayan 217 Türk Çanakkale şehidi olduğu bilgisini paylaşıyor.
Mezarları belli olmayan bu Türk şehitlerinin iki tanesi 1916, 76 tanesi 1917, 59 tanesi 1918, 62 tanesi 1919, 18 tanesi de 1920 yılında hayatlarını kaybetmiş.
Kıbrıslı Türkler gerek Çanakkale’de gerekse Milli Mücadele’ye maddi-manevi desteklerini sundukları gibi, adaya getirilen Çanakkale esirlerinin de ihtiyaçlarını karşılamak, onlara destek olmak ve hatta onları kaçırmak için birçok girişimde de bulunmuşlar.
***
Son günlerde Kıbrıslı-Türkiyeli ayrımını kaşımaya çalışanların çabalarını sağduyulu insanlar kadar bu tarih de boşa çıkartacak.
Geçmiş, bugüne nasıl müdahale edebilir? Olur mu hiç öyle şey?
Olur... Bizim atalarımız Çanakkale’de, Türkiye’deki insanların ataları Mağusa’daki esir kamplarında toprağa düşmüşse olur.
Aynı cephede tetik çekmişseniz, aynı ruhla savaşmış, aynı duyguyla kol kola tutunmuşsanız olur.
Aradaki bu tarihsel manevi bağdan ders alması gerekenlerin sayısının azımsanmaması gerektiğini düşünüyorum.
Mesele aslında 1974’ü işaret ederek 40 küsur yılı işaret edenlerin anlattığı gibi değil mesele 103 yıl öncesinden ele alınmalı. Kasıtlı gündemlerle, provokasyonlarla iki ülke insanını birbirine düşürmek en başta Çanakkale’de şehit olan Kıbrıslı Türklerin ve İngiliz esaretinde Kıbrıs’ta şehit olan Türkiyeli şehitlerin kemiklerini sızlatır.