Eğitimli bireylerden bilinçli ve uygar toplumlar oluşur.
Her acının ya da olumsuzluğun altında kesinlikle eğitimsizlik vardır. Bizim memlekette eğitim ve öğretim de hep aşağılarda. Kentin dinamikleri sadece paraya çalışıyor
Okuyan, öğrenen, sorgulayan bireyler yetiştirmek yerine sadece tüketen çarşı elamanları yetişmesine göz yumuluyor? Mantar gibi özel eğitim kursları açılıyor. Eğitim ve sağlık çoğunlukla parayla satılan bir temel hak oldu. Memlekette azıcık ta olsa yatırım, ar-ge vs gibi çalışmalar sağlık ve eğitim alanında yapılsaydı ne kötü hastalık kalırdı nede eğitim görmemiş insan.
Kültür beşiği olan memleketimde alışveriş merkezlerinin sayısı kültürel mecraların sayısını geçmiş durumda. Bizde nedense her şey ticari kaygıyla yapılmış. Biz medeniyeti bina yüksekliği ve AVM sayısıyla ölçüyor hale geldik. Çok hızlı bir şekilde "avmlileşiyoruz." AVM yığınları arasında gezinen suratı asık, mutsuz, umutsuz, amaçsız şekilde akıp giden bir insan seli oluştu.
Bu şehirde kütüphaneler, kültür merkezleri, tiyatrolar, spor salonları ve çeşitli sanatların icra edildiği mekânlar mumla aranırken başımızı çevirdiğimiz her yerde alışveriş merkezi oluşmuş. Ve insanların hayatı AVM’lere hapsedilmiş durumda
Reklam panolarına göre memlekette bulunan özel eğitim kursları ve özel okulların hepsi birinci çıkarmış. Türkiye kaçıncısı, birincisi, il birincisi, falan filan ama nedense memleket eğitim ve öğretimde hep diplerde. Memlekette bir yığın özel okul ve özel eğitim kurs merkezi var Bunların başarıları neler. Eğitimde niteliğe değil niceliğe bakılıyor. Öte yandan esas işi eğitim olmayan kişilerin para kazanmak için bu sektöre girdiği ve öğrenci kayıt planlamasını iyi yapamadıkları için ekonomik sıkıntıya girdikleri ve birçok özel okulun öğretmen maaşlarını ödeyemedikleri görülüyor
Aslında en temel ihtiyaçlardan biri ücretsiz sağlık ve eğitim. Vatandaşın sağlığı ve eğitimi devletin sosyal yükümlülükleri arasındadır.
Sağlık kurumları ve okullar kar amacı gütmeyen statüde olmalı ve çalışmalıdır. İnsanı sadece ticari meta olarak görmemeli sağlık ve eğitim özel sektörün insafına bırakılmamalıdır.
Okulların her yıl rutin bir şekilde açılıp kapanması dışında topluma yönelik bilgilendirici, açıklayıcı, betimleyici, görüş alış verişine dayalı, ilgili herkesin katılımıyla yapılan hiçbir değerlendirmenin yapılmaması gibi hususlar Gaziantep kamuoyunu daima endişelendirmiştir...
Okullar kendi başlarına eğitim öğretim çalışmalarını bir şekilde başlatıp bitiriyorlar. Öğretmenler notlarını kendilerince veriyor, okul yönetimleri toplantılarını, üstlerine karşı sorumluluklarını bir şekilde yerine getiriyorlar. Böylece eğitim öğretim yılı tamamlanıp bitiyor. Öğrenciler, aileler, eğitimle ilgili olması gereken diğer paydaşlar, toplum kesimleri ise görmezden geliniyor. Onlara kimse bir açıklama, bilgi, değerlendirme yapmaya gerek görmüyor. Böyle bir yapıda iyi bir eğitim yapıldığı hangi verilere dayanarak söylenebilir..
Memleketin en büyük sorunlarından biride kıskançlık ve birbirini taklit. Kıskançlık diz boyu herkeste ve her sektörde!
Sağlık, eğitim, sanayi, market, araba, hatta ev eşyası bile. Biri ne alırsa veya yaparsa diğeri de hemen onu. Sonuçta daha kötü eğitim, daha vasat sağlık daha kalitesiz satış